Ανοιξιάτικες αλλεργίες, αλλά ποιες είναι;
Είναι κλινικές εκδηλώσεις που οφείλονται στην έκθεση σε αλλεργιογόνα της άνοιξης, με συμπτώματα αναπνευστικής αλλεργίας(αλλεργικής ρινίτιδας, άσθματος), αλλεργίας των οφθαλμών, ακόμα και δερματικής αλλεργίας, δηλαδή ατοπικής δερματιτίδας.
Όσοι υποφέρουν από αλλεργική ρινίτιδα, θα παρουσιάσουν μπούκωμα, καταρροή, φτέρνισμα, φαγούρα στη μύτη, στον ουρανίσκο, στο φάρυγγα, στα αυτιά. Αν υποφέρουν από βρογχικό άσθμα, τα συμπτώματα είναι από τις κατώτερες αεροφόρες οδούς, δηλαδή βήχας, βάρος στο στήθος, δύσπνοια, φλέματα, σφύριγμα στην αναπνοή.
Σε μερικούς από τους αλλεργικούς ασθενείς την άνοιξη εμφανίζονται και συμπτώματα ατοπικής δερματίτιδας. Είναι ένα είδος εκζέματος, με ξηροδερμία, ερυθρότητα, φαγούρα, απολέπιση, ακόμα και πληγές από το έντονο ξύσιμο. Σε πιο βαριά περιστατικά, στο ταλαιπωρημένο δέρμα προκαλούνται και μολύνσεις.
Σημαντικό είναι να έχουμε στο μυαλό μας ότι την άνοιξη έχουμε και το ‘ξύπνημα’ από τη χειμερία νάρκη των Υμενοπτέρων, δηλαδή των σφηκών και των μελισσών και τις αλλεργίες από τα τσιμπήματα αυτών.
Ποια αλλεργιογόνα ευθύνονται για τις αλλεργίες της άνοιξης;
Είναι όλα τα εποχιακά αλλεργιογόνα, δηλαδή από γύρεις φυτών που ανθίζουν αυτή την εποχή και είναι βεβαίως η πλειοψηφία των φυτών. Για την Ελλάδα, μείζονα αλλεργιογόνα σε αυτή την κατηγορία εντοπίζονται στις γύρεις από τα γρασίδια, την παριετάρια(ή περδικάκι όπως την γνωρίζει πολύς κόσμος), την ελιά και φυσικά και πολλά ακόμα.
Όμως έχουμε αύξηση των αλλεργιών και από αλλεργιογόνα με ολοετή κατανομή. Τέτοια αλλεργιογόνα είναι τα ακάρεα της οικιακής σκόνης, με πιο συνηθισμένα το Dermatophagoides pteronyssinus και το Dermatophagoides farinae. Είναι μικροσκοπικοί οργανισμοί (μεγέθους μέχρι τρία δέκατα του χιλιοστού), οπότε δεν είναι ορατά με το μάτι. Επίσης ορισμένοι ατμοσφαιρικοί μύκητες. Και οι δύο αυτές κατηγορίες αλλεργιογόνων είναι πολυπληθέστερες την άνοιξη, γιατί για να αναπτυχθούν, χρειάζονται υγρασία και ζέστη.