Οι παίκτες του Survivor άνοιξαν την ψυχή τους στην κάμερα του ριάλιτι επιβίωσης του ΣΚΑΪ και μίλησαν για προσωπικές ιστορίες που σημάδεψαν τη ζωή τους. Το κλίμα ήταν βαρύ με την Ασημίνα να παίρνει πρώτη τον λόγο.
Το «βουνό» μίλησε για την ενασχόληση με στίβο και ποδόσφαιρο, αλλά και τις θυσίες του πρωταθλητισμού που ποτέ δεν μπόρεσε να ακολουθήσει. Επιπλέον σχολίασε και τις πολλές δίαιτες που δοκίμασε λόγω των παραπανίσιων κιλών της, δάκρυσε λέγοντας πως “με τρώει ακόμα το bullying που είχα δεχτεί για τα κιλά μου, αλλά είναι κάτι που πολεμάω μέσα μου”.
Συνέχισε σε πιο εύθυμο τόνο, όταν και αναφέρθηκε στην γνωριμία της με τον Χρήστο Δάντη στην Κρήτη, όπου και βρέθηκαν ύστερα από ένα… στόρι της στο Instagram με γνωστό τραγούδι του ερμηνευτή.
Η ίδια αποκάλυψε πως θέλει να πάει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού το 2024, παρότι δεν έχει αποφασίσει ακόμα σε ποιο άθλημα του στίβου θα επικεντρωθεί.
Έπειτα μίλησε η Μαίη για την κωπηλασία και τις θυσίες που έκανε από νεαρή ηλικία για να φτάσει στο επίπεδο της Εθνικής ομάδας. “Γυρνούσα σπίτι και δεν μπορούσα να κοιμηθώ από τις πληγές στα χέρια μου. Ξυπνούσα κάθε μέρα στις 6 το πρωί, άνοιγα το κινητό και έβλεπα τους φίλους μου να γυρνάνε μόλις σπίτι τους από την νυχτερινή τους διασκέδαση. Σκεφτόμουν ότι αυτή ήταν η ευκαιρία μου να καταφέρω, γι΄ αυτό και δεν τα παράτησα”. Η ιστορία της συγκίνησε τον Άρη Σοϊλέδη, παρότι τελείωσε με ένα παράπονο, λόγω της ανύπαρκτης στήριξης από την Πολιτεία.
Ο Στάθης Σχίζας τόλμησε να προχωρήσει σε πολλές αποκαλύψεις για την ζωή του. Αρχικά, αναφέρθηκε στα ατίθασα παιδικά χρόνια, όπου όχι απλά “δεν έπαιρνε τα γράμματα”, αλλά παράτησε το σχολείο στα 16 για να πάει να μείνει μόνος του στην Λευκάδα.
Όταν ο Γιώργος Λιανός έφτασε στο σημείο να ρωτήσει για τον πατέρα του ο Στάθης είπε πως ο “κολλητός” του, όπως τον αποκάλεσε, έχει 95% αναπηρία και πλέον δεν μπορεί να θυμηθεί ούτε τους οικείους του. “Τώρα που λείπω θα είναι στα χαμένα. Θέλω να γυρίσω να τον δω. Τον υπεραγαπώ, ξέρω πως και εκείνος με αγαπάει, απλά πλέον δεν μπορεί να με αναγνωρίσει για να το εκφράσει”.
Ο 30χρονος αποκάλυψε πως “στα 20 μου, η κοπέλα που είχα τότε έμεινε έγκυος και είπα μέσα μου πως πρέπει να δείξω ότι είμαι αρκετά υπεύθυνος για να το διαχειριστώ. Παράλληλα, η μητέρα μου διαγνώστηκε με καρκίνο, όποτε από τα 20 μέχρι και τα 26 δεν είχα ζωή. Το πρώι ασχολιόμουν με την μικρή, το μεσημέρι πήγαινα στην δουλειά και το απόγευμα την μητέρα μου για χημειοθεραπείες. Δεν είχα χρόνο για τίποτα άλλο, ήταν πολύ δύσκολο να προσπαθώ να κρατάω την οικογένεια και τόσους ανθρώπους στις πλάτες μου. Ύστερα, αποχωρίστηκα την κόρη μου, γιατί η μητέρα της την πήρε μαζί στην Άρτα.
Για αρκετό καιρό, πήγαινα εκεί κάθε Παρασκευή με Κυριακή για να την δω, ο κόσμος να χαλάσει”.
Τα δάκρυα σώπασαν για λίγο, όταν μίλησε η Σταυρούλα, η οποία και αποκάλυψε πως η μητέρα της είχε κανονίσει να πάει για έκτρωση όταν ήταν έγκυος σε εκείνη, καθώς δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να την μεγαλώσει. Τότε, ένα όνειρο της μητέρας του μπαμπά της άλλαξε τις ισορροπίες και χάρισε στην ίδια την υπάρξη της, κάτι που την έχει κάνει να πιστεύει πως ζει με έναν συγκεκριμένο σκοπό.
Στο τέλος ο Άρης Σοϊλέδης μας αποτελείωσε αφού μίλησε για τα πολύ φτωχικά παιδικά χρόνια στην Θήβα, όταν και έπαιζε ποδόσφαιρο στην τοπική ομάδα με παπούτσια από το σούπερ μάρκετ, λόγω φτώχειας.
Ωστόσο ο ίδιος κατάφερε να φτάσει μέχρι και τον Ολυμπιακό, δίχως όμως να μπορεί να παραμείνει συγκεντρωμένος στην καριέρα του. “Όσο εγώ ζούσα την τρέλα στον Ολυμπιακό, η κατάσταση στο σπίτι ήταν δύσκολη, γιατί δύο από τα αδέρφια μου είχαν μπλέξει με τα ναρκωτικά. Με τα πρώτα λεφτά από το συμβόλαιο μου, τους πήγα σε κέντρα αποκατάστασης, όμως εν τέλει εκείνα τα χρήματα πήγαν στράφι, αφού μόλις βγήκαν συνέχισαν να κάνουν τα ίδια!”.
Ο ποδοσφαιριστής “ράγισε” τις καρδιές των συμπαικτών του, αναφερόμενος στο θάνατο του αδερφού και του μπαμπά του.
“Την ημέρα που έκλεισα την μεταγραφή στην Στεάουα, με πήρε τηλέφωνο η μητέρα μου για να μου πει ότι πέθανε ο αδερφός μου.
Πραγματικά δεν μπορώ να περιγράψω όσα έζησα, πάλι καλά που είχα δίπλα μου την γυναίκα μου, η οποία με βοήθησε πάρα πολύ να το ξεπεράσω. Όταν πέτυχα το πρώτο μου γκολ στην Ρουμανία, την ίδια μέρα η γυναίκα μου με κάλεσε για να μου πει ότι πέθανε ο πατέρας μου. Έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου, ήθελα να τα παρατήσω. Η κηδεία του ήταν ό,τι χειρότερο έχω νιώσει στην ζωή μου”.
