Ανεβάζει ταχύτητα ο ΑΝΤ+ ενόψει της νέας σεζόν με βασικό όχημα το πρωτότυπο ελληνικό περιεχόμενο. Μετά την πρεμιέρα της σειράς κινημοτογραφικών προδιαγραφών «Η γέφυρα», που έχει ως επίκεντρο το πολιτικό θρίλερ που εκτυλίσσεται μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας με αφορμή το πτώμα ενός άνδρα στα σύνορα μεταξύ των δύο χωρών, ο ΑΝΤΙ + προχωρά οε άλλες πρωτοπόρες ιδέες.
Μία από αυτές είναι μια κωμική σειρά που βάζει σε πρώτο πλάνο τους ανθρώπους με αμαξίδιο και την… περιπετειώδη ζωή τους στην πόλη με όλα τα εμπόδια και τους περιορισμούς. Ο τίτλος της σειράς είναι «Στα τέσσερα» και η έκπληξη αφορά το πρόσωπο της πρωταγωνίστριας.
Ο ΑΝΤΙ δεν επιλέγει επαγγελματία ηθοποιό, αλλό την αθλήτρια Γεωργία Καλτσή, που, μετά το ατύχημά της το 2015, έχει εξελιχθεί σε μια από τις πιο επιδραστικές προσωπικότπτες, μέσω Inτtagram, για τη ζωή με αναπηρικό αμαξίδιο.
Η περιπέτειά της ξεκίνησε πριν επτά χρόνια, με την ζωή της να αλλάζει δραματικά. Τον Μάρτιο του 2015 ένα σοκαριστικό τροχαίο στην Κηφισίας, την αφήνει καθηλωμένη σε αναπηρικό αμαξίδιο. Ο 22χρονος φίλος της χάνει τη ζωή του, ενώ οι δύο άλλες φίλες της τραυματίζονται σοβαρά η μία και πιο ελαφριά η άλλη.
Η Γεωργία, δεν το έβαλε ποτέ κάτω. Με δύναμη και θέληση για ζωή, συνεχίζει ακόμα τις φυσιοθεραπείες της και κρατάει το χαμόγελο και την αισιοδοξία της.
Σε παλαιότερη συνέντευξη τής, έχει δηλώσει πώς «ποτέ δεν ξέρεις πόσο δυνατός είσαι, μέχρι που το να είσαι δυνατός είναι η μόνη σου επιλογή» κι αυτό είναι το πιο σωστό πράγμα που έχουμε διαβάσει.
Μάλιστα, είχε περιγράψει και το χρονικό του δυστυχημάτος, που της άλλαξε την ζωή μεν, δεν την σταμάτησε σε αυτή τη χρονική στιγμή δε.
«Αυτό που μου άφησε αυτό το τραγικό τροχαίο είναι εμένα στο καρότσι μου και τον πολύ καλό μου φίλο Αποστόλη στο τάφο. Όλα τα θυμάμαι. Κανείς από τη παρέα μου δεν είχε τις αισθήσεις του. Εγώ ήμουν ξύπνια και ψύχραιμη. Εγώ καλούσα σε βοήθεια όσο μπορούσα. Ένιωθα τη ζέστη από τη φωτιά που είχε ανάψει στο αυτοκίνητο.
Με έσωσε ένα δερμάτινο μπουφάν που φορούσα και δεν καιγόταν. Προσπαθούσα να μην λιποθυμήσω για να βοηθήσω και τους υπόλοιπους φίλους μου. Έφτανα με το δεξί μου χέρι τον Αποστόλη αλλά ο Αποστόλης δεν είχε σφυγμό. Έβαλα δύναμη να συρθώ αλλά δυστυχώς δεν μπορούσα να βγω από το αμάξι.Έμεινα η μισή έξω από το αυτοκίνητο και θυμάμαι ότι φώναζα συνέχεια βοήθεια. Είχα σπάσει τη μέση μου, είχα εγκαύματα και σημάδια στα χέρια . Όλα έγιναν τόσο γρήγορα. Σε κλάσματα δευτερολέπτου. Οι περαστικοί μας βοήθησαν ενώ στη συνέχεια ήρθε και η Πυροσβεστική»