Σε συνέντευξη που παραχώρησε ο Γιώργος Κωνσταντίνου στο «Περιοδικό Κ της Καθημερινής» και  συγκεκριμένα στην Ξένια Γρηγοριάδου εξήγησε μεταξύ-άλλων- γιατί δεν έκανε πολλές ταινίες στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο, αλλά δικαιώθηκε πολλά χρόνια αργότερα.

Μάλιστα ανέφερε και  την προτροπή του Κώστα Βουτσά να τυποποιηθεί σε έναν συγκεκριμένο ρόλο, κάτι που ο Γιώργος Κωνσταντίνου δεν ήθελε, καθώς του άρεσε το παίξιμό του και ο ρόλος να διαφέρουν από ταινία σε ταινία.

«Δεν ήμουν τυποποιημένος κωμικός, αυτό με έβγαλε έξω από τον κινηματογράφο. Ο Βέγγος έτρεχε, ο Βουτσάς και ο Γκιωνάκης έκαναν γκάφες, εγώ έπαιζα εντελώς διαφορετικούς ρόλους. Εκείνη όμως την εποχή, ο κόσμος προτιμούσε να βλέπει αυτόν που τον είχε τοποθετήσει με ένα συγκεκριμένο στιλ στο μυαλό του, έτσι με απέρριψε εμένα. Δεν μπόρεσα να του γίνω συνείδηση. Έτσι έκανα τις λιγότερες ταινίες από άλλους ηθοποιούς. Δεκαπέντε όλες κι όλες, κι από αυτές πέντε ή έξι έχουν μείνει κλασικές», είπε αρχικά ο Γιώργος Κωνσταντίνου.

Ο Κώστας Βουτσάς προσπάθησε να τον προειδοποιήσει, τον συμβούλεψε να υιοθετήσει ένα αναγνωρίσιμο στιλ για να κάνει επιτυχία. Αρνήθηκε, δεν είχε λόγο να κάνει αυτό το επάγγελμα αν έκανε συνέχεια το ίδιο. Την ίδια συ νταγή ακολούθησε και στο θέατρο. «Υπήρχαν καλλιτέχνες που υπηρέτησαν με συνέπεια ένα σοβαρό ρεπερτόριο, έργα με απαιτήσεις. Εγώ δεν ήμουν έτσι, τσαλαβουτούσα όπου να ‘ναι. Οι μισές απ’ αυτές τις επιλογές έγιναν για λόγους επιβίωσης, οι άλλες μισές επειδή το διασκέδαζα κιόλας. Αυτό, όμως, καμιά φορά σου κοστίζει.

Δηλαδή ο κόσμος δεν μπορεί να σε αποδεχτεί αν πηγαίνεις από τον Σαίξπηρ στην επιθεώρηση. Πιστεύω ότι ίσως είμαι το μοναδικό πρόσωπο στο θέατρο που ο κόσμος με συγχώρεσε, που λένε, για τις απρέπειες των κακών πραγμάτων που έκανα. Γιατί Γιατί είχα ένα προσόν, ό,τι έπαιζα – φάρσα, επιθεώρηση, δράμα – το έπαιζα με απόλυτο πιστεύω και τουλάχιστον ο κόσμος δεν είπε «κοίταξε τι αηδία είναι αυτός». Δέχτηκε από μένα από το πιο ευτελές μέχρι το πιο σπουδαίο», κατέληξε ο 91χρονος σπουδαίος ηθοποιός, σκηνοθέτης και σεναριογράφος.