Ο Γιώργος Νταλάρας, ο Νίκος Μωραΐτης και ο Νίκος Μερτζάνος παρουσίασαν στον φιλόξενο και όμορφο χώρο του Fellows το νέο τους album «Κάτι Ελλάδες», που κυκλοφορεί από την Panik.

Ήταν μια ιδιαίτερη και ζεστή βραδιά, έχοντας λίγη αίγλη από τα παλιά. Όπως χαρακτηριστικά είπε και ο Γιώργος Νταλάρας: «Αισθάνομαι μια χαρά λες και είμαστε πριν από χρόνια, τότε που υπήρχαν οι εταιρείες και έβγαιναν οι δίσκοι, τώρα πια αυτά δεν γίνονται». Μαζεμένοι άνθρωποι από τον χώρο της μουσικής και του πολιτισμού, οι συντελεστές του δίσκου και καλλιτέχνες, όπως ο Χρήστος Μάστορας, που συμμετέχει στο ντουέτο «Εθνική Οδός» και ο Γιώργος Ζαχαρίου, που ανέλαβε τις ενορχηστρώσεις του δίσκου, πλήθος δημοσιογράφων και ραδιοφωνικών παραγωγών, όλοι εκεί για την παρουσίαση ενός δίσκου που μας ενθουσίασε από το πρώτο άκουσμά του.

Η κυκλοφορία αυτή αποτελεί σημαντικό μουσικό γεγονός , καθώς ο ογκόλιθος της ελληνικής μουσικής Γιώργος Νταλάρας, αφήνει για μια ακόμη φορά το ερμηνευτικό του αποτύπωμα ενώ οι εξαίρετοι δημιουργοί Νίκος Μωραΐτης και Νίκος Μερτζάνος, καταθέτουν την ψυχή τους και το ταλέντο τους, παρουσιάζοντάς μας μια άκρως ενδιαφέρουσα δουλειά που χαρακτηρίζεται από ωριμότητα, μεστότητα και ατόφια καλλιτεχνική ομορφιά.

Η παρουσίαση ξεκίνησε με την ακρόαση του δίσκου, που περιλαμβάνει το εξαιρετικό «Κάτι Ελλάδες» σε νέα εκτέλεση και 9 καινούργια τραγούδια μεταξύ των οποίων 4 ντουέτα με τους Ελένη Βιτάλη, Ελεωνόρα Ζουγανέλη, Γιάννη Κότσιρα και Χρήστο Μάστορα.

Όπως είπε και ο Νίκος Μωραϊτης: «Τί να πεις τώρα για τον Νταλάρα»; Μόνο να συμφωνήσουμε και να ταυτιστούμε απόλυτα με την ρητορική του ερώτηση θα μπορούσαμε. Δεν είναι αποκλειστικά η καλλιτεχνική του ιδιότητα που καθιστά δύσκολο να μιλήσεις για τον Γιώργο Νταλάρα, είναι η εμβληματική προσωπικότητα και ο χαρακτήρας του που σε ωθούν να σκέφτεσαι πως «Κάτι Ελλάδες», έχουν τον πιο γνήσιο αντιπρόσωπο και εμείς νιώθουμε τυχεροί και ευλογημένοι που ο τόπος μας, έχει προικίσει με τόνους ανθρωπιάς, καλαισθησίας και καλλιτεχνικής δεινότητας προσωπικότητες σαν εκείνον.

Νίκος Μωραϊτης :«Σκεφτόμουν τους παιδικούς μου ήρωες. Για εμένα δεν ήταν ο superman, ο Νταλάρας ήταν ο superman».

Πρώτος τον λόγο πήρε ο Νίκος Μωραϊτης, ο οποίος δήλωσε: «Σκεφτόμουν τους παιδικούς μου ήρωες. Για εμένα δεν ήταν ο superman, ο Νταλάρας ήταν ο superman . Για εμάς είναι ένας μύθος, Έχω αυτή τη χαρά γιατί νιώθω ότι από αυτό που είμαι, μπόρεσα να δώσω ότι καλύτερα είχα για να αγγίξω λίγο αυτό που του αξίζει. Πάντα είχα την έννοια και το απωθημένο ότι δεν είχα γράψει για τον Νταλάρα, να γίνουν τραγούδια που να έχω μέσα μόνο τη φωνή του. Επειδή η δημιουργία του δίσκου είχε να κάνει με κοινωνικά τραγούδια – μια ευκαιρία που δεν παρουσιάζεται πλέον συχνά σε δημιουργούς- είναι απελευθερωτική αυτή η «παραγγελία» γιατί έγιναν τόσα πολλά μέσα σε αυτή την τελευταία δεκαετία, που ένιωθα και εγώ την ανάγκη να εκφραστώ μέσα από τα τραγούδια, οπότε τον ευχαριστώ πολύ για αυτή την ευκαιρία».

Χαρούμενος και συγκινησιακά φορτισμένος, εμφανίστηκε και ο έτερος δημιουργός Νίκος Μερτζάνος, ο οποίος αφού μας αφηγήθηκε πως ξεκίνησε η συγκεκριμένη συνεργασία, δήλωσε: «Για εμένα αυτός ο δίσκος ταυτίζεται με την ελπίδα, για τα πράγματα που έρχονται και κουμπώνουν, χωρίς να τα έχεις δρομολογήσει, χωρίς να υπάρχει κάποια πίεση. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Γιώργο Νταλάρα, τον Νίκο Μωραϊτη, όλους τους συνεργάτες του δίσκου και όλους τους συντελεστές».

Ο Γιώργος Νταλάρας, γυρίζοντας τον χρόνο πίσω και κάνοντας μια γλυκιά αναπόληση, μας διηγήθηκε πως μπήκε στον χώρο της μουσικής σε ηλικία15 ετών, ενώ το πρώτο του συμβόλαιο, το υπέγραψε η μητέρα του καθώς εκείνος ήταν μόλις 17. Στην πορεία, παρέμεινε στην εταιρεία του Μάτσα για 40 χρόνια και ακολούθησαν συνεργασίες με άλλες δισκογραφικές.«Χρεώθηκα από μόνος μου, από πολύ μικρός και είπα αφού μ’ αρέσει το τραγούδι πρέπει να μάθω τί είναι το τραγούδι. Ο πατέρας μου έπαιζε και τραγουδούσε. Όταν τον άκουγα, έκλαιγα. Η μητέρα μου τραγουδούσε μικρασιάτικα και πάλι δάκρυζα. Ήθελα να μάθω τί είναι αυτό που με έκανε να δακρύζω και έτσι, βρέθηκα ένα παιδί 12 χρονών που έψαχνα να βρω τι είναι το τραγούδι. Το αποτέλεσμα ήταν να καταλάβω μετά από δύο -τρία χρόνια ότι το τραγούδι είναι τρεις τέχνες μαζί : είναι η σύνθεση- δημιουργία, είναι η ποίηση – στιχουργική και τέλος η ερμηνεία. Ο λαιμός μας είναι το πιο σημαντικό πνευστό όργανο, οποίο, έχει κάτι που δεν έχουν ούτε το κλαρίνο, ούτε το σαξόφωνο, ούτε η φλογέρα, έχει φθόγγους, λέξεις, ερμηνεία και τη σοφία των προηγούμενων γενεών».

Αναφερόμενος στην πορεία της ελληνικής δισκογραφίας κατά την πάροδο όλων αυτών των δεκαετιών και περιγράφοντας πόσο πολύ έχουν αλλάξει πλέον τα δεδομένα στον εν λόγω κλάδο, είπε : «Η μουσική και το τραγούδι δεν θα σταματήσουν ποτέ. Όλα τα άλλα μπορεί να παλέψουν μεταξύ τους, να αλλοιωθούν, να εξαφανιστούν, το τραγούδι όμως θα είναι εδώ! Η παρουσία του τραγουδιού είναι βαρύς οπλισμός για τον ελληνικό λαό».

Σχετικά με τις μικρότερες δισκογραφικές εταιρείες είπε: “Υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν κόπο και δίνουν χρήμα για να υπηρετήσουν ένα είδος τραγουδιού, χωρίς να αποβλέπουν στο κέρδος. Άνθρωποι που έχουν αγάπη για τη μουσική. Ακόμη και οι νομικοί μας αγωνίζονται να βρουν τρόπο ώστε να γίνει σωστή κατανομή των δικαιωμάτων και η κατάρρευση της ΑΕΠΙ είχε ως αποτέλεσμα να χαθεί η εμπιστοσύνη των καλλιτεχνών απέναντι στις εισπρακτικές εταιρείες”.

Το τραγούδι δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσει

Καίρια, ως σηυνήθως εξάλλου, ήταν και η τοποθέτησή του για το ελληνικό τραγούδι: «Θα πάψουν, δηλαδή, τα παιδιά να τραγουδούν; Οι μουσικοί να παίζουν; Οι τραγουδοποιοί να δημιουργούν; Οι ποιητές να γράφουν στίχους; Το τραγούδι είναι βαρύς οπλισμός για τον ελληνικό λαό, πολύ πιο σημαντικό από την αγοραπωλησία του», είπε ο μεγάλος εμηνευτής. Χαρακτήρισε τεράστιο πλούτο της ελληνικής μουσικής , τις ηχογραφήσεις του μάρκου Βαμβακάρη από τις αρχές του ’30, που έφτασε στην κορύφωσή της κατά την χρυσή δεκαετία του του ’60, όταν η χώρα διέθετε μία από τις μεγαλύτερες μουσικές βιομηχανίες, αποφέροντας μεγάλα κέρδη. «Εξού και όλα αυτά τα μεγάλα τζάκια που έγιναν.Ωστόσο, το σημαντικό είναι ότι «το τραγούδι θα παραμείνει εδώ, είναι δυνατό και αυθύπαρκτο» είπε χαρακτηριστικά.

Μας περιέγραψε την πρώτη φορά που άκουσε το τραγούδι «Κάτι Ελλάδες» από την εξαιρετική φωνή της Δάφνης Λέμπερο: «μιας τραγουδίστριας με ιδιαίτερη χροιά, η οποία κινείται ανάμεσα στη Φαραντούρη και την Αλεξίου. Η φωνή της, γεμάτη συναισθηματική ένταση, με συνεπήρε. Τα όμορφα τραγούδια αξίζει να ερμηνεύονται ξανά και ξανά, αυτό εξάλλου έκαναν οι μεγάλοι καλλιτέχνες παλαιότερα, όπως ο Καζαντζίδης και ο Μπιθικώτσης, χωρίς κανείς να θεωρεί πως έκαναν παρέμβαση στο αρχικό έργο. Οι πρώτες εκτελέσεις θα υπάρχουν πάντα, αλλά η μουσική οφείλει να συνεχίσει να ζει μέσα από νέες φωνές».

Βρεθήκαμε στην παρουσίαση του νέου άλμπουμ του Γιώργου Νταλάρα «Κάτι Ελλάδες»

Αναφέρθηκε επίσης,  σε μια ερώτηση που δέχθηκε πιο παλιά από νεαρό δημοσιογράφο και αφορούσε στο τι συμβουλή θα έδινε στους νέους. Η απάντησή του Γιώργου Νταλάρα, ήταν καθηλωτική και έκρυβε μέσα της μια μεγάλη αλήθεια: «Δεν μπορείς να εκπροσωπήσεις το ελληνικό τραγούδι αν ο στόχος σου είναι η διασημότητα. Η φήμη είναι εχθρός του καλού τραγουδιστή».

Ήταν μια βραδιά, όπου συνειδητοποιείς καθώς φεύγεις ότι κάτι σπουδαίο έχει συντελεστεί αυτή τη φορά στην δικογραφία, αφού με πρωτεργάτη τον Γιώργο Νταλάρα , άξιους και ικανούς συνεργάτες, τους Νίκο Μωραΐτη και Νίκο Μερτζάνο αλλά και ερμηνευτές μεγάλου βεληνεκούς, ο δίσκος «Κάτι Ελλάδες» ήρθε με τραγούδια που έχουν κοινωνικό χαρακτήρα να μας ταρακουνήσει αλλά και να μας ταξιδέψει.

Πηγή: Ogdoo.gr