Ελένη Ράντου: «Είχα την αίσθηση πως περίσσευα – Ήμουν ανεπιθύμητη»

Η σπουδαία ηθοποιός Ελένη Ράντου παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό Down Town και αναφέρθηκε στους στόχους της αλλά και για το άγχος που έχει.

Όπως αναφέρει ποτέ δεν ήταν στόχος της να παίξει μεγάλους ρόλους, να κάνει ρεπερτόριο και να σαρώσει την Επίδαυρο. Με ενδιαφέρει πολύ αυτός που θα δει το έργο να βρει κάτι που θα τον βοηθήσει, κάτι που θα τον ανακουφίσει. Ανακουφιστική είναι η σκέψη της σε σχέση με την τέχνη. Και επειδή ακριβώς είναι τέτοια η σκέψη είναι σαν να έχει φτάσει το στόχο της.

Η ίδια τονίζει ότι η επιτυχία τής δημιουργεί περισσότερο άγχος απ όση χαρά. Όπως εξομολογείται θεωρούσε πως οι άλλοι είναι υπεύθυνοι για το καλό που της συμβαίνει.

Για το φετινό θεατρικό που ανεβάζει, «Το πάρτυ της ζωής μου» στο οποίο πρωταγωνιστεί μόνη τονίζει: «Ανακουφιστική είναι η σκέψη μου σε σχέση με την τέχνη. Και επειδή ακριβώς είναι τέτοια η σκέψη είναι σαν να έχω φτάσει το στόχο μου. Είναι, επίσης, η πρώτη φορά που γράφω τελείως μόνη μου ένα έργο. Διασκευές έχω κάνει πολλές αλλά συγγραφή όχι —πάντα το μοιραζόμουν με ανθρώπους γιατί χρειαζόμουν τη ματιά του τρίτου. Εγώ θα κάνω κάτι που αφορά εμένα. Θα είμαι μόνη μου στη σκηνή, δεν θα έχω κανέναν απλήρωτο και θα είμαι έτοιμη να “κατέβω” ακόμη και σε ένα μήνα». Γιατί αυτό πίστευα, ότι η παράσταση θα αντέξει το πολύ μέχρι τον Δεκέμβρη.»

Ελένη Ράντου: Αυτά τα τραύματα κουβαλά από τη μητέρα της

Η αγαπημένη ηθοποιός μίλησε επίσης και για τα τραύματα που έχει από τη μητέρα της.

«Με τη μητέρα μου είχαμε μια ιδιόρρυθμη σχέση.’Ημουν, ας πούμε, ένα «οικογενειακό βάρος» διότι η οικονομική τους κατάσταση δεν επέτρεπε δεύτερο παιδί. Εγώ ήμουν το δεύτερο παιδί, οπότε μου είχε περάσει πολύ έντονα η αίσθηση ότι βάραινα, ότι περίσσευα, ότι είμαι ανεπιθύμητη. Είναι πολύ δύσκολο να νιώθεις ότι περισσεύεις. Αυτό το κουβαλάς και ή το παλεύεις ή σε παίρνει από κάτω και πας στην άλλη άκρη: να προσπαθείς απελπισμένα να κερδίσεις τη συμπάθεια των άλλων. Νομίζω ότι το αποτέλεσμα όλης αυτήςτης δυσκολίας ήταν να κάνω αυτή τη δουλειά. Συζητώντας με πολλούς συναδέλφους, μου έχει κάνει εντύπωση πως οι γυναίκες ηθοποιοί κατά ένα 7ο% έχουμε φάει απόρριψη κυρίως από τη μητέρα μας. Και βρήκαμε διέξοδο σε αυτό το επάγγελμα. Δηλαδή πήγαμε να παλέψουμε στα ίσια και να κάνουμε δημιουργία το θέμα μας.»